Wojenny słowik, czyli powieść Kristin Hannah, która łapie za serce.

-
Po fenomenalnej "Wielkiej samotności" chętnie sięgnęłam po "Słowika" i, mimo że jest nieco "gorszy" niż opowieść o Alasce, to jednak wspaniała. Kristin Hannah to autorka, która stała się jedną z moich ulubionych po zaledwie dwóch książkach i nie mogę się doczekać, aż sięgnę po kolejne. W powieści Isabel i Vianne muszą zmierzyć się z nadciągnięciem do ich rodzinnej Francji armii niemieckiej. Jednak wychowane w różny sposób, posiadające tak odmienne charaktery siostry podchodzą do wojny w zupełnie różny sposób.
Autorka w doskonały sposób kreuje bohaterów, pokazuje codzienne rozterki okupacyjnego życia, odwagę kobiet, które muszą zmierzyć się z czymś nieznanym i przerażającym, ale które by ochronić bliskich, są w stanie zrobić wiele.
Walczą każdego dnia o lepszy świat, każda z sióstr na swój własny sposób. Kristin Hannah pokazuje nam, że w każdym może obudzić się potwór albo bohater, wystarczą odpowiednie do tego okoliczności. Niektóre wydarzenia są szokujące (sytuacja z chlebem), chociaż w obliczu wojny już nic nie powinno nas dziwić.
Jest to powieść mocna, interesująca i wciągająca, mimo że nie przepadam za tematyką wojenną. Dwie różne perspektywy pokazują nam pełen obraz życia we Francji podczas wojny. Świetna powieść, która trzyma w napięciu, ponieważ po okupancie można się spodziewać wszystkiego, a bohaterkami są tylko słabe kobiety. Ale czy na pewno aż tak słabe, jak się o nich myśli?

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Recenzja - Ciśnij piorunem nawet w śmierć

-
Obraz
„Ciśnij piorunem nawet w śmierć” Agnieszki Czachor to wyjątkowy zbiór opowiadań w klimacie realizmu, gdzie rzeczywistość środowiska wiejskiego przeplata się z wierzeniami bohaterów, światem duchów i często ze światem przyrody. Niebagatelną rolę w opowiadaniach odgrywają zwierzęta: ułomne, chore, stare, które znakomicie dopełniają obrazu człowieka jako pana, bezwzględnego właściciela, a czasem opiekuna. W opowiadaniach poznajemy nie tylko zwyczajnych ludzi, których chcielibyśmy widzieć dookoła i się nimi otaczać, znajdują tu też swoje miejsce ludzie odrzuceni przez społeczność, inni, wykluczeni i ich oczyma patrzymy też na świat. Czytając kolejne opowiadania, miałam wrażenie sięgania do pudełka z cukierkami w czekoladzie, parafrazując tytuł jednego z opowiadań. Niektóre były słodkie, kusiły niepowtarzalnym smakiem, rozpływały się w ustach, a inne miały w sobie posmak goryczy, niepokoju, strachu nawet. A mimo to żadne nie nużyło, każde ciągnęło dalej i dopiero czytając ostatnie
Czytaj więcej

Recenzja - Wszystkie nasze obietnice, Colleen Hoover

-
Obraz
Colleen Hoover –  Wszystkie nasze obietnice , Wydawnictwo otwarte 2018 „Idealna miłość. Nieidealni ludzie. Quinn i Graham przysięgali sobie miłość, wierząc, że wspólnie poradzą sobie z wszelkimi przeciwnościami losu. Ma to upamiętniać szkatułka, którą Graham podarował ukochanej w dniu ślubu. Przez kilka następnych lat wzajemne przyrzeczenia stają się źródłem rozczarowań. W życiu małżonków zaczyna królować rutyna, a marzenia o założeniu rodziny stają się nieosiągalne. Oddalający się od siebie Quinn i Graham zaczynają wątpić w sens swojego związku. Przyszłość ich małżeństwa kryje się jednak w śladach z przeszłości zamkniętych w szkatułce – pod sekretami, błędami i niedopowiedzeniami... Historia Quinn i Grahama rozpoczyna się w momencie, gdy oboje rozstają się ze swoimi partnerami. Czy taki los spotka również ich związek? Colleen Hoover z dobrze znaną czytelniczkom szczerością i wnikliwością opisuje parę pogrążoną w kryzysie. I szuka odpowiedzi na pytanie: czy albo kiedy prze
Czytaj więcej

"Nikt nie idzie". Recenzja

-
Obraz
"Ni kt nie idzie” to powieść obyczajowa skierowana do dorosłego czytelnika, którego interesuje „normalne” życie zwykłych ludzi, które miejscami się komplikuje przez źle dokonane wybory. Widzimy więc życie Marzeny i Antoniego, które rozkwita, a następnie powoli gaśnie. Poznajemy ich syna, Klemensa, ni to dziecko, ni mężczyznę, człowieka nie rozwiniętego ani społecznie, ani umysłowo. Możemy obserwować Olgę, która dostrzeże w Klemensie coś wyjątkowego, których losy przetną się w przedziwny sposób na skrzyżowaniu ulic. Jakub Małecki prowadzi nas przez strzępy zdarzeń, które w efekcie tworzą barwną mozaikę żyć. Pisze o codzienności, szarej i pogodnej, brutalnej i z drugiej strony pięknej w subtelny sposób. Poznajemy historię głównej bohaterki, którą wcale nie jest Marzena, jak się na początku wydaje. To niepełnosprawny mężczyzna spaja wątki, to on jest osią wydarzeń, chociaż sam jako bohater nie jest zbyt fascynujący. Fascynujące są za to emocje, które wzbudza w ludziach. Jakub Ma
Czytaj więcej